ایجاد پدیده همنوایی در نوسانگرهای نانومقیاس
یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه کرنل موفق به ایجاد پدیده همنوایی در نوسانگرهای نانومقیاس شده است. در این پژوهش از خواص نوری نیترید سیلیکون برای ایجاد این پدیده استفاده شده است.
به گزارش جی تاک به نقل از سرویس فناوری ایسنا، پدیده همنوایی در تمام دنیای فیزیک قابل مشاهده است، اخیرا محققان این همنوایی را با استفاده از نور در مقیاس نانو نشان دادند در حالی که پیش از این، این کار تنها با استفاده از ریاضیات انجام شده بود.
در مقالهای که اخیرا در شماره دسامبر نشریه «Physical Review Letters» به چاپ رسیده است، عنوان شده که دو نوسانگر مکانیکی که از جایی آویختهاند و تنها چند نانومتر از هم فاصله دارند، میتوانند با یکدیگر صحبت کرده و در نهایت همنوایی ایجاد کنند.
این کار با همکاری دو گروه تحقیقاتی متشکل از «میچال لیپسون» استادیار رشته مهندسی کامپیوتر، «پاول مک یون»، «گلدوین اسمیت» اساتید رشته فیزیک موسسه کاولی دانشگاه کرنل انجام شده است. نتایج این پژوهش بر روی جلد نشریه «Physical Review Letters» منعکس شده و سردبیر نیز توضیحاتی درباره آن داده است. نویسنده اول این مقاله «مین ژانگ»، فارغ التحصیل رشته مهندسی و فیزیک کاربردی است.
گروه تحقیقاتی «لیپسون» در تحقیقات قبلی خود به این نتیجه رسیده بودند که از خواص نوری ساختارهای نانومقیاس نیترید سیلیکون میتوان برای دستکاری نور استفاده کرد.
«ژانگ» و همکارانش دو نوسانگر میکرومکانیکی ساختند که در خلاء قرار دارد، روی هر یک از این نوسانگرها رشتههایی به قطر 400 نانومتر وجود دارد. این گروه تحقیقاتی نشان داد که تنها با کنترل میدان تابش نوری میتوان این دو نوسانگر را دچار همنوایی کرد؛ این همنوایی هم در فرکانس و هم در فاز انجام میشود.
«ژانگ» میگوید: با استفاده از روشهای میکروفوتونیک میتوان میدان تابش نوری را کنترل کرد، با استفاده از این کنترل میدان میتوان هم جفت شدن دو نوسانگر را خاموش و روشن کرد و هم فرکانس آن را تنظیم کرد.
پژوهشگران این پروژه معتقدند عملکرد رضایتبخش این سیستم موجب شده تا بتوان از قابلیتهای فوتونیک نانومقیاس آن استفاده کرد، برای مثال میتوان از این سیستم در شبکههای نوسانگر تنظیم شده برای حسگری استفاده کرد و یا در پردازش سیگنالها و مدارهای متجمع نانومقیاس از آنها استفاده کرد.
بخشی از حمایتهای این پروژه توسط مرکز سیستمهای نانومقیاس، Integrative Graduate Education Research and Traineeship و مرکز علوم نانومقیاس دانشگاه کرنل انجام شده است. بنیاد ملی علم از دیگر حامیان این پروژه تحقیقاتی بوده است.
یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه کرنل موفق به ایجاد پدیده همنوایی در نوسانگرهای نانومقیاس شده است. در این پژوهش از خواص نوری نیترید سیلیکون برای ایجاد این پدیده استفاده شده است.
به گزارش جی تاک به نقل از سرویس فناوری ایسنا، پدیده همنوایی در تمام دنیای فیزیک قابل مشاهده است، اخیرا محققان این همنوایی را با استفاده از نور در مقیاس نانو نشان دادند در حالی که پیش از این، این کار تنها با استفاده از ریاضیات انجام شده بود.
در مقالهای که اخیرا در شماره دسامبر نشریه «Physical Review Letters» به چاپ رسیده است، عنوان شده که دو نوسانگر مکانیکی که از جایی آویختهاند و تنها چند نانومتر از هم فاصله دارند، میتوانند با یکدیگر صحبت کرده و در نهایت همنوایی ایجاد کنند.
این کار با همکاری دو گروه تحقیقاتی متشکل از «میچال لیپسون» استادیار رشته مهندسی کامپیوتر، «پاول مک یون»، «گلدوین اسمیت» اساتید رشته فیزیک موسسه کاولی دانشگاه کرنل انجام شده است. نتایج این پژوهش بر روی جلد نشریه «Physical Review Letters» منعکس شده و سردبیر نیز توضیحاتی درباره آن داده است. نویسنده اول این مقاله «مین ژانگ»، فارغ التحصیل رشته مهندسی و فیزیک کاربردی است.
گروه تحقیقاتی «لیپسون» در تحقیقات قبلی خود به این نتیجه رسیده بودند که از خواص نوری ساختارهای نانومقیاس نیترید سیلیکون میتوان برای دستکاری نور استفاده کرد.
«ژانگ» و همکارانش دو نوسانگر میکرومکانیکی ساختند که در خلاء قرار دارد، روی هر یک از این نوسانگرها رشتههایی به قطر 400 نانومتر وجود دارد. این گروه تحقیقاتی نشان داد که تنها با کنترل میدان تابش نوری میتوان این دو نوسانگر را دچار همنوایی کرد؛ این همنوایی هم در فرکانس و هم در فاز انجام میشود.
«ژانگ» میگوید: با استفاده از روشهای میکروفوتونیک میتوان میدان تابش نوری را کنترل کرد، با استفاده از این کنترل میدان میتوان هم جفت شدن دو نوسانگر را خاموش و روشن کرد و هم فرکانس آن را تنظیم کرد.
پژوهشگران این پروژه معتقدند عملکرد رضایتبخش این سیستم موجب شده تا بتوان از قابلیتهای فوتونیک نانومقیاس آن استفاده کرد، برای مثال میتوان از این سیستم در شبکههای نوسانگر تنظیم شده برای حسگری استفاده کرد و یا در پردازش سیگنالها و مدارهای متجمع نانومقیاس از آنها استفاده کرد.
بخشی از حمایتهای این پروژه توسط مرکز سیستمهای نانومقیاس، Integrative Graduate Education Research and Traineeship و مرکز علوم نانومقیاس دانشگاه کرنل انجام شده است. بنیاد ملی علم از دیگر حامیان این پروژه تحقیقاتی بوده است.