سلسله تانگ
سلسله تانگ از سال ۱۷۶۶ تا ۱۱۲۲ پیش از میلاد حکومت میکرد. این دوران، عصر برنز نام داشت. در این امپراتوری، شهرها داخل حصارهایی بلند قرار داشتند و از نوعی خط هم استفاده میشد. آثار هنری برنزی این دوره سبب شهرت آن فرهنگ شده است. پادشاهان تانگ، بر منطقه پهناور شمال چین حکومت میکردند. پایتخت این سلسله، شهر «یین» بود.
قربانی کردن انسانها
در آغاز قرن بیستم،در حفاریهای شهر آن یانگ، بقایای شهر یین، کشف شد. آرامگاه یازده تن از دوازده فرمانروای شانگ، در این منطقه قرار دارد. اجساد این فرمانروایان را درون تابوتهای چوبی لاک خورده به خاک سپرده بودند. هر گور تا ۱۲ متر عمق داشت. زیر تابوتها، دیگهای بزرگ برنزی و بقایای ارابههایی کشف شد که به اسکلت اسبها و انسانها متصل بودند. سنت قربانی کردن اطرافیان پادشاه پس از مرگ «وی» که از اخلاف شانگ بود، منسوخ شد.
سلسله جو
وو، رئیس قبیله جو، در سال ۱۱۲۲ پیش از میلاد، هنگامی که ارتش شانگ برای یک نبرد، خارج از پایتخت بود، به یین حمله کرد و امپراتور شانگ را شکست داد. سر انجام امپراتور شانگ در آتش خودکشی کرد. سلسله جو تا سال ۲۲۱ پیش از میلاد و بیش از هر سلسله دیگری بر چین حکومت کرد. مشکل وو شاه اعضای فراری خاندان شانگ بود که ارتشی را تشکیل داده بودند و خواهان احیای سلسله شانگ بودند. پس از مرگ وو شاه، برادرش ملقب به فرماندار جو، نایب السلطنه چانگ وانگ، پسر وو شد. فرماندار جو توانست ارتش شانگ را شکست دهد و فرماندهان آنها را دستگیر کند.
دوران آشوب
در این دوران از سال ۷۲۲ تا ۴۸۱ پیش از میلاد، چین در ۵۰۰ سال گرفتار جنگهایی سلطهجویانه بود. این جنگها اغلب در حاشیه رود زرد رخ میدادند. تا سال ۴۰۳ پیش از میلاد، حدود ۱۰۰ حکومت در چین به وجود آمد.
کنفسیوس
کانگ فو یا استاد کانگ که بعدها در غرب با نام کنفسیوس شناخته شد، در استان شاندونگ در شرق چین، به دنیا آمد. او چند سالی را در دربار شاندونگ گذراند سپس وطنش را ترک کرد و ۱۳ سال را در شمال چین به سرگردانی گذراند. کنفوسیوس دوران آغازین جو را عصر طلایی میدانست که هماهنگیهای اجتماعی در آن به حد کمال رسیده بود. کنفوسیوس در سال ۴۷۹ پیش از میلاد، در سن ۷۲ سالگی درگذشت.
سلسله تانگ از سال ۱۷۶۶ تا ۱۱۲۲ پیش از میلاد حکومت میکرد. این دوران، عصر برنز نام داشت. در این امپراتوری، شهرها داخل حصارهایی بلند قرار داشتند و از نوعی خط هم استفاده میشد. آثار هنری برنزی این دوره سبب شهرت آن فرهنگ شده است. پادشاهان تانگ، بر منطقه پهناور شمال چین حکومت میکردند. پایتخت این سلسله، شهر «یین» بود.
قربانی کردن انسانها
در آغاز قرن بیستم،در حفاریهای شهر آن یانگ، بقایای شهر یین، کشف شد. آرامگاه یازده تن از دوازده فرمانروای شانگ، در این منطقه قرار دارد. اجساد این فرمانروایان را درون تابوتهای چوبی لاک خورده به خاک سپرده بودند. هر گور تا ۱۲ متر عمق داشت. زیر تابوتها، دیگهای بزرگ برنزی و بقایای ارابههایی کشف شد که به اسکلت اسبها و انسانها متصل بودند. سنت قربانی کردن اطرافیان پادشاه پس از مرگ «وی» که از اخلاف شانگ بود، منسوخ شد.
سلسله جو
وو، رئیس قبیله جو، در سال ۱۱۲۲ پیش از میلاد، هنگامی که ارتش شانگ برای یک نبرد، خارج از پایتخت بود، به یین حمله کرد و امپراتور شانگ را شکست داد. سر انجام امپراتور شانگ در آتش خودکشی کرد. سلسله جو تا سال ۲۲۱ پیش از میلاد و بیش از هر سلسله دیگری بر چین حکومت کرد. مشکل وو شاه اعضای فراری خاندان شانگ بود که ارتشی را تشکیل داده بودند و خواهان احیای سلسله شانگ بودند. پس از مرگ وو شاه، برادرش ملقب به فرماندار جو، نایب السلطنه چانگ وانگ، پسر وو شد. فرماندار جو توانست ارتش شانگ را شکست دهد و فرماندهان آنها را دستگیر کند.
دوران آشوب
در این دوران از سال ۷۲۲ تا ۴۸۱ پیش از میلاد، چین در ۵۰۰ سال گرفتار جنگهایی سلطهجویانه بود. این جنگها اغلب در حاشیه رود زرد رخ میدادند. تا سال ۴۰۳ پیش از میلاد، حدود ۱۰۰ حکومت در چین به وجود آمد.
کنفسیوس
کانگ فو یا استاد کانگ که بعدها در غرب با نام کنفسیوس شناخته شد، در استان شاندونگ در شرق چین، به دنیا آمد. او چند سالی را در دربار شاندونگ گذراند سپس وطنش را ترک کرد و ۱۳ سال را در شمال چین به سرگردانی گذراند. کنفوسیوس دوران آغازین جو را عصر طلایی میدانست که هماهنگیهای اجتماعی در آن به حد کمال رسیده بود. کنفوسیوس در سال ۴۷۹ پیش از میلاد، در سن ۷۲ سالگی درگذشت.